W praktyce bardzo często spotykane są różne metody kamuflowania naruszenia prawa. O naruszeniu prawa do czci można mówić, gdy możliwa jest identyfikacja adresata. Naruszeniem może być więc taki artykuł, który obraża nie tylko treścią, ale samym tytułem lub formą.
Do naruszenia czci może dojść w bardzo różny sposób. Temat ten był już poruszany w artykule: Naruszenie nawet gdy mówi się między wierszami (o adresacie mówi się w sposób pośredni). W szczególności możliwe jest zarówno jawne naruszenie, gdy autor jednoznacznie i bezpośrednio stawia określone zarzuty czy opinie, a także niejawny, np. formułowanie pod czyimś adresem podejrzeń, insynuacji czy sugestii.
Naruszenie czci zostało stwierdzone np. programie telewizyjnym, który będąc odpowiednio wyreżyserowany stwarzał konkretny klimat, oddziałujący na odbiorcę i powodujący określone przekonania. Przyjmuje się, że nie zwalnia z odpowiedzialności z tytułu naruszenia dóbr osobistych zacytowana w mediach wypowiedź innej osoby, jeżeli treść publikacji wskazuje, że cytowana wypowiedź jest uznawana za zasadną.
Do naruszenia dóbr osobistych może dojść np. w wywiadzie (więcej o tym w artykule: Kto ponosi odpowiedzialność za wywiad). W przypadku gdy wywiad nie został opatrzony komentarzem redakcyjnym możliwe jest nadto pociągnięcie do odpowiedzialności wydawcy. W orzecznictwie wyrażano stanowisko, iż w takim przypadku nie jest wystarczająca wierność cytatu, bezbłędne przytoczenie źródła oraz odpowiednie zdystansowanie się od treści, aby czytelnik uzyskał informację, czy redakcja podziela publikowane cudze poglądy, czy też bez zajmowania własnego stanowiska ogranicza się do wiernego ich przytoczenia.
Prawo do czci może zostać naruszone także poprzez zabieg wyrwania wypowiedzi dane osoby z kontekstu, co powoduje jej nierzeczywiste znaczenie. Możliwe jest także naruszenie czci poprzez połączenie obraźliwego materiału wraz z fotografią, na której przedstawione są możliwe do identyfikacji osoby.
Naruszenie dobrego imienia może zostać wywołane także poprzez zastosowanie ironicznego sensacyjnego tytułu. W orzecznictwie sądy dostrzegły zjawisko, iż bardzo często odbiorca poprzestaje na przeczytaniu tytułów materiałów, a nawet jeśli zapozna się z jego treścią bardzo często nie jest ona już w stanie zasadniczo zmienić ocen odbiorcy sugerowanych tytułem.
Więcej przykładów naruszeń dóbr osobistych znajdziesz w artykułach: Naruszenie dobrego imienia oraz Przykłady naruszenia renomy.
Czytaj podobne artykuły:
- Naruszenie dóbr osobistych w publikacji
- Krytyka polityka a wolność słowa dziennikarza
- Naruszenie dóbr osobistych w filmie
- Zerwanie umowy kara
- Naruszenie praw przez karykaturę satyrę i parodię
- Nazwisko jako marka produktu a naruszenie dóbr osobistych
- Dobra osobiste – 5 przykładów znanych osób poszkodowanych
- Ochrona wizerunku osoby znanej
- Naruszenie dóbr osobistych Liroya
- Naruszenie dóbr osobistych członka zarządu
- Naruszenie PR spółki – jak orzekają sądy?
- Wizerunek spółki – jak orzekają sądy odwoławcze?
- Działanie na szkodę spółki – zarzut stawiany członkom zarządu
- Dobre imię przedsiębiorcy jest bezcenne
- Artur Domosławski ma przeprosić wdowę po Ryszardzie Kapuścińskim
- Jakie odszkodowanie za naruszanie dóbr osobistych
- Naruszenie dóbr osobistych skarga kasacyjna uwzględniona
- Naruszenie dóbr osobistych w telewizji